Artykuły | Co do zasady

Jak należy rozumieć pojęcie przestępstwa na gruncie prawa cywilnego? Czy należy przypisywać mu identyczne znaczenie, jakie zostało przyjęte w prawie karnym? Między innymi na te pytania odpowiedział niedawno Sąd Najwyższy.

Nawet wykonawca, którego zasoby są rozdysponowane w momencie ubiegania się o zamówienie, a w przeszłości powinęła mu się noga przy wykonywaniu umowy, może zdobywać kolejne kontrakty.

Urząd Zamówień Publicznych zajął stanowisko w przedmiocie formy pełnomocnictwa do podpisania elektronicznego Jednolitego Europejskiego Dokumentu Zamówienia. Wystarczy zwykła forma pisemna.

Gwarancje zapłaty są jednym z najpopularniejszych sposobów zabezpieczenia transakcji międzynarodowych. Mogą zabezpieczać zarówno zapłatę wynagrodzenia, jak i prawidłowe wykonanie określonych prac. Popularność gwarancji bierze się przede wszystkim stąd, że udzielane są przez wiarygodne i powszechnie znane instytucje finansowe (zazwyczaj banki albo towarzystwa ubezpieczeniowe), a samo funkcjonowanie gwarancji oparte jest o uniwersalne i dobrze znane przedsiębiorcom reguły. Gwarancje są nadto zasadniczo niezależne od podstawowego stosunku łączącego strony, a warunki wypłat oparte są o obiektywne kryteria, niepozwalające na dowolność ocen. Nic więc dziwnego, że sporów na tle gwarancji zapłaty często udaje się uniknąć. Jednak gdy już się zdarzą, dotyczą zazwyczaj istotnych kwot i mogą wpływać na płynność finansową przedsiębiorców.

Już niedługo do zasiedzenia gruntu rolnego nie wystarczy samoistne posiadanie go przez 20 (lub 30) lat. Trzeba też będzie spełniać definicję „rolnika indywidualnego”. Dotyczy to również spadkobierców rolników indywidualnych, którzy byli w toku zasiadywania nieruchomości rolnych.

Wykonawca, który przygotował dokumentację stanowiącą podstawę opisu przedmiotu zamówienia, jeśli chce wziąć udział w przetargu, musi udowodnić, że jego udział nie zakłóci konkurencji. Czasem dowodu takiego nie da się skutecznie przeprowadzić, bo przewaga konkurencyjna takiego wykonawcy nad resztą jest niezaprzeczalna.

Gdy przed sądem toczy się spór z udziałem podmiotów zagranicznych, sąd staje przed koniecznością wyboru właściwego prawa obcego oraz jego odpowiedniego zastosowania. Jak przepisy regulują tę kwestię w państwach niemieckojęzycznych oraz w Polsce?

Od 1 lipca 2018 r. obowiązują przepisy wprowadzające mechanizm podzielonej płatności (split payment) w VAT. Mechanizm ten, stosowany w transakcjach B2B, ma stanowić narzędzie do walki z wyłudzeniami VAT.

Przedsiębiorcy nie mają obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Pozostawiona im inicjatywa w tym zakresie zmusza do zadania pytania, czy warto skorzystać z nowego instrumentu. Ustawodawca zadał sobie trud, by zachęcić podatnika do udzielenia odpowiedzi twierdzącej.

Od 1 lipca 2018 r. w transakcjach pomiędzy przedsiębiorcami obowiązuje mechanizm podzielonej płatności (tzw. split payment). Wprowadzenie go motywowane było zamiarem uszczelnienia systemu podatkowego. Split payment wpłynie jednak nie tylko na sytuację podatników, ale również banków.

Faktoring w Polsce rozwija się dynamicznie. Według Związku Faktorów Polskich wartość wierzytelności będących przedmiotem faktoringu zwiększa się z roku na rok średnio o 18%. Wprowadzenie split paymentu może uderzyć w płynność finansową firm, które poszukując finansowania, mogą dodatkowo napędzić rozwój branży faktoringowej. Ale nie ma róży bez kolców – split payment skomplikuje transakcje faktoringowe i wprowadzi nowe ryzyka dla faktorów.

Wydany wczoraj wyrok w sprawie pytania prejudycjalnego sądu irlandzkiego C-216/18 PPU L.M. nie odbiega zasadniczo od opinii rzecznika generalnego. Trybunał uściślił, na jakich warunkach organ wykonujący ENA może zastosować wyjątek od zasady wzajemnego uznawania orzeczeń, ale podjęcie ostatecznej decyzji pozostawił sądowi krajowemu wykonującemu ENA.