Sąd Najwyższy | Co do zasady

Jeśli strony uzgodniły drogą elektroniczną wzrost wynagrodzenia, czy takie oświadczenia można potraktować jako aneks do umowy głównej? I czy taki aneks jest objęty zapisem na sąd polubowny, który został zawarty w umowie głównej?

Jeżeli dłużnik z pokrzywdzeniem wierzyciela wyzbywa się majątku na rzecz osoby trzeciej, wierzyciel może wytoczyć tzw. skargę pauliańską. Co jednak zrobić w sytuacji, gdy osoba trzecia zdążyła już zbyć uzyskane dobra?

Sąd Najwyższy: „Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych chroni nabywcę użytkowania wieczystego także w razie wadliwego wpisu w księdze wieczystej Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego jako właściciela nieruchomości”.

Nazwy ogólne i rodzajowe o charakterze ogólnoinformacyjnym mogą – dzięki nietypowej i niespotykanej na rynku kombinacji poszczególnych elementów – uzyskać zdolność odróżniającą, w konsekwencji stając się elementem dominującym znaku towarowego.

Notariusz, poświadczając podpis na dokumencie, nie musi badać, czy treść tego dokumentu jest zgodna z prawem. Może więc poświadczyć także podpis na dokumencie sporządzonym w nieznanym sobie języku.

Przy orzekaniu o wysokości kary sądy powinny się kierować zasadą proporcjonalności, czyli uzależniać jej wysokość od przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży produktu będącego przedmiotem zakazanej praktyki, a nie od ogółu przychodów przedsiębiorcy.

Sąd Najwyższy uwzględnił skargę kasacyjną przygotowaną przez kancelarię Wardyński i Wspólnicy i tym samym potwierdził, że oceniając kategorię zbioru o zmiennym składzie należy przede wszystkim badać, czy dany zbiór służy określonemu celowi gospodarczemu.

Skarga kasacyjna przysługuje tylko wtedy, gdy podniesione w niej zagadnienia prawne mają znaczenie nie tylko dla stron postępowania. Dlatego korekta wysokości zasądzonego zadośćuczynienia nie jest zadaniem dla Sądu Najwyższego.

Aby móc skutecznie dochodzić od inwestora zapłaty wynagrodzenia za wykonane prace, podwykonawca musi wykazać, że inwestor znał te warunki umowy z podwykonawcą, które wyznaczają zakres jego odpowiedzialności i wyraził na nie zgodę.

Zdaniem Sądu Najwyższego w pełni dopuszczalne jest złożenie przez członków zarządu takich samych oświadczeń co do istotnych postanowień umowy w różnym czasie.

Pełnomocnikiem powołanym w trybie art. 210 lub 379 k.s.h. może być inny członek zarządu, gdyż zdaniem Sądu Najwyższego nie narusza to zakazu reprezentacji spółki przez zarząd w sporze z innym członkiem zarządu.

Żaden przepis nie reguluje bezpośrednio zaskarżania uchwał zarządu lub rady nadzorczej spółek kapitałowych. Od dawna więc istnieją wątpliwości, czy takie uchwały mogą być w jakikolwiek sposób zaskarżane.